ماه آگوست (۱۰ مرداد تا ۱۰ شهریور) ماه کاملی برای غبارگیری تلسکوپ و نشانهگیری آن به سمت کیهان است زیرا در این ماه یکی از بزرگترین سیارات منظومه شمسی درخشانتر از هر زمان دیگری از سال است. به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، سیاره زحل در ماه آگوست در تمام شب ها به شرطی که آسمان ابری نباشد، قابل مشاهده است.زحل فردا - دوشنبه - رسماً به وضعیت مقابله می رسد، به این معنی که از منظر زمین در مقابل خورشید ظاهر می شود. زحل هر سال یک بار در وضعیت مقابله قرار می گیرد.
در حدود زمان مقابله، سیاره زحل در نزدیک ترین فاصله نسبت به زمین قرار می گیرد و ۸۰۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله خواهد داشت. در این فاصله، نور بیش از یک ساعت طول می کشد تا از یک سیاره به سیاره دیگر حرکت کند.
دستگاه جدیدی به نام "تراباکس"(Terrabox) قادر است الکتریسیته و شن و ماسه را به صفحات خورشیدی تبدیل کند. این دستگاه با تغییرات آب و هوایی مبارزه میکند و میتواند روزی به ماه، مریخ و فراتر از آن ارسال شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، یک استارتاپ به نام "مانا الکتریک"(Maana Electric) مستقر در لوکزامبورگ با هدف ارسال جعبههایی به شکل انبارهای فلزی به بیابانهای زمین که قادر به ساخت صفحات خورشیدی با استفاده از برق و شن و ماسه هستند، به کمک مبارزه با تغییرات آب و هوایی میآید.اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این شرکت امیدوار است با ارسال جعبههای خود به ماه، مریخ و فراتر از آن به نیازهای انرژی مستعمرات فضایی آینده کمک کند.
پژوهشگران آلمانی در بررسی جدید خود، دوربینی ابداع کردهاند که میتواند محیط طبیعی را از دید موشها نشان دهد.
به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از ساینسدیلی، پژوهشگران آلمانی، نوعی دوربین ابداع کردهاند که میتواند از زیستگاههای طبیعی که به نظر میرسد به جوندگان تعلق داشته باشند، تصویربرداری کند.حیوانات طی دوره تکامل، به واسطه روشهایی که فرصت زنده ماندن و تولید مثل آنها را افزایش میدهند، با تقاضاهای ویژه محیط اطراف خود سازگار شدهاند. این موضوع در مورد جنبههای گوناگون سیستمهای حسی که امکان درک محیط اطراف را برای گونههای حیوانی امکانپذیر میسازد نیز صدق میکند. این سازگاریها در سامانه بینایی، ویژگیهایی مانند موقعیت چشمها و دقت نسبی نواحی گوناگون شبکیه را شکل میدهند.
پژوهش در زمینه چاپ سه بعدی زیستی (۳D bioprinting)یا چاپ بیولوژیک در سال های اخیر پیشرفت سریعی داشته است اما در انتهای دهه ۹۰ میلادی بود که با معرفی فناوری چاپ بیولوژیک پیشرفتهایی در این زمینه حاصل شد. دانشمندان با استفاده از چاپگرهای جوهرافشان تغییر داده شده اکنون میتوانند بافت زیستی زنده سه بعدی تولید کنند. در سال ۲۰۰۳ میلادی برای نخستین بار از چاپ سه بعدی به منظور تولید ساختارهای سلولی استفاده شد. در چاپ زیستی سه بعدی که در مهندسی بافت نیز کاربرد زیادی دارد، چاپگرها را به رایانه متصل میکنند تا در مدت زمانی کوتاه، ساختارهای زیستی دقیقی به صورت سه بعدی تولید شوند. در سال ۲۰۰۷ میلادی یکی از نخستین کمپانیهای فعال در زمینه چاپ بیولوژیک با نام Organovoآغاز به کار کرد.
یک نورگیر نمکزدا که توسط "هنری گلوگائو" طراحی شده است، یکی از نامزدهای نهایی جایزه "طراحی لکسوس 2021" است که با انرژی پاک و بدون هیچ هزینهای، آب دریا را قابل شرب میکند.یک طراح به نام "هنری گلوگائو" یک نورگیر سقفی به شکل یک چراغ سقفی ساخته است که هم روشنایی را برای مناطق فقیرنشین و بیبهره از برق فراهم می کند و هم میتواند آب آشامیدنی رایگان را برای ساکنان فراهم کند. این طرح، انرژی خورشید را در طول روز برای روشنایی خانهها در هنگام شب ذخیره میکند و همچنین با تقطیر آب دریا میتواند آب آشامیدنی فراهم کند.این طرح موسوم به "نورگیر نمکزدای خورشیدی"(Solar Desalination Skylight) یکی از نامزدهای نهایی کسب جایزه "Lexus Design Award 2021" است که کاملاً منطبق با اصول طراحی و مهندسی برای آیندهای بهتر است.
چه میشد اگر دانشمندان میدانستند ویروس عامل بیماری کووید-۱۹ در نخستین ساعات فعالیت خود در بدن به طور دقیق چه تأثیری روی سلولهای ریه میگذارد؟ آیا با آگاهی از این مطلب میتوانستند داروهایی بیابند که جلوی تکثیر ویروس را بگیرند، قبل از اینکه به طور کامل میزبان را به عفونت آلوده کند؟ خوشبختانه آنها چند دارو که البته مورد تأیید سازمان غذا و دارو ایالات متحده(FDA) نیز هستند یافتهاند که میتوانند جلوی پیشروی کروناویروس جدید در عفونی کردن سلولها را بگیرند؛ از آن جمله داروهایی هستند که در اصل برای مقابله با سرطانها طراحی شده اند. با این وصف به نظر میرسد که پاسخ مثبت باشد.تیمیاز پژوهشگران «دانشگاه بوستون» در ایالت متحده یک جستجوی یک ماهه را آغاز کردند و با ترکیب چند تخصص شامل ویروس شناسی، ساخت بافت ریوی با سلولهای بنیادی و توالییابی مولکولی، پاسخدهی به آن پرسش ها را آغاز کردهاند.
پژوهشگران "دانشگاه مکمستر" با همکاری "علیرضا شاهین شمسآبادی" دانشمند ایرانی این دانشگاه، نوعی گوشت مصنوعی تولید کردهاند که بیشتر از انواع دیگر آن، به گوشت معمولی شباهت دارد.به گزارش نیوزوایز، پژوهشگران "دانشگاه مکمستر"(McMaster University) کانادا با همکاری "علیرضا شاهین شمسآبادی"(Alireza Shahin-Shamsabadi)، دانشمند ایرانی، با استفاده از روشی که امکان ارائه طعم و بافت طبیعیتری را نسبت به دیگر جایگزینهای گوشت فراهم میکند، شکل جدیدی از گوشت کشتشده را ارائه دادهاند.
شمسآبادی و "راوی سلواگاناپاتی"(Ravi Selvaganapathy)، دیگر پژوهشگر این پروژه، روشی را برای تولید گوشت ابداع کردهاند که طی آن، ورقههای نازکی از سلولهای عضلانی و چربی در آزمایشگاه روی هم قرار میگیرند.
ژاپن قصد دارد با ساخت ماهواره های چوبی زباله های فضایی را کاهش دهد.
محققان دانشگاه توکیو با همکاری یک شرکت ژاپنی سعی دارند تا ۲۰۲۳ میلادی نخستین ماهواره های چوبی جهان را بسازند.
شرکت «سومیتومو فارستری» اعلام کرد تحقیقات روی رشد درختان و شیوه استفاده از چوب در فضا را آغاز کرده است. طی این پروژه همکاری انواع مختلف چوب در محیط هایی با شرایط شدید روی زمین آزمایش می شود.
در حال حاضر زباله های فضایی به یک چالش فزاینده تبدیل شده اند و همزمان ماهواره های بیشتری به مدار زمین ارسال می شود.
دانشمندان بهتازگی چسبی تولید کردهاند که چسبندگی خود را از میدانهای مغناطیسی بهدست میآورد و استفاده از آن بسیار آسان است.
چسبی که با میدانهای مغناطیسی فعال میشود، ازنظر مصرف انرژی و هزینه برای شرکتهای تولیدکننده بسیار مقرونبهصرفه است؛ بهویژه برای شرکتهایی که میخواهند در مقیاس صنعتی تولیدهای خود را بههم بچسبانند. در اکثر چسبهای اپوکسی، برای سختشدن یا افزایش چسبندگی بهنوعی اثر محیطی مانند گرما یا نور یا رطوبت نیاز است. در چسبهای جدید این امر با فرایند مغناطیسی اعمال میشود. این گزینه برای چسبهای معمولی کارآمد نیستند؛ بهخصوص اگر بحث کاربردهایی مانند حساس به گرما یا مواد درگیر با عایق مطرح باشد؛ چراکه گاهی اعمال گرما یا نور یا رطوبت باعث ایجاد مشکل میشود.
سیاره ونوس که نام پارسی آن ناهید و نام دیگرش زهره است به عنوان سیاره خواهر زمین به رسمیت شناخته شده است. در حال حاضر دمای سطح این سیاره ۴۵۰ درجه سانتی گراد است و ۹۶ درصد از اتمسفر آن را کربن دی اکسید تشکیل می دهد. این مقدار ۹۰ برابر بیشتر از کربن دی اکسید موجود در اتمسفر زمین است.
ونوس سیارهای عجیب و کاملاً غیر قابل سکونت است، به جز ابرهای آن که حدود ۶۰ کیلومتر از سطح فاصله دارند. کشف تازه دانشمندان حاکی از این است که در این ابرها گاز بی رنگ، سمی و قابل اشتعال فسفین وجود دارد. وجود فُسفین می تواند نشانه حضور زندگی میکروبی معلق در ابرهای ونوس باشد، اما سطح سیاره کاملاً زیست ناپذیر است.علی رغم همه این ها، روزگاری ونوس آب و هوایی شبیه به زمین داشت. مدل سازی های اقلیمی اخیر نشان می دهند که دمای سطح این سیاره در بیشتر دوران عمرش مشابه دمای کنونی زمین بوده است.